บทที่สี่สิบ

วอนคุกเข่าลงแล้วคว้าจับแก่นกายแข็งขืนของไมเคิล เขาจรดส่วนหัวบวมเป่งเข้ากับริมฝีปากของตัวเองแล้วถอยออกมา มองสบตาคนรัก

ไมเคิลมองวอนอย่างตกตะลึง “คุณไม่ต้องทำก็ได้นะ”

แต่วอนไม่สนใจ เขาเพียงส่งสายตาปรามไปให้ไมเคิล

เขาเริ่มต้นอย่างนุ่มนวลด้วยการไล้เลียขึ้นลงตามความยาวลำเนื้อสองสามครั้ง ก่อนจะเคลื่อนขึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ